Amaro, het onderschatte digestief.

Vraag tien mensen een Italiaans digestief te noemen en de kans is groot dat je niet vaker dan twee keer het antwoord ‘amaro’ hoort. Een echt niche-product, een drank voor de liefhebber.

Amaro Serravalle
Iets wat ook terug te zien is in het aanbod bij een gemiddelde slijter of in een gemiddeld restaurant. Eén, misschien twee soorten op voorraad. Een paar flesjes (vaak van Averna of Ramazzotti) , mee besteld omdat je het wel hoort te kunnen bieden.

Vreemd eigenlijk. Want er zijn weinig dranken die de functie van een digestief zo goed invullen als amaro. In een vorige blog kwam de functie van een digestief al aan bod (hier terug te lezen), namelijk het op gang brengen van de spijsvertering na een avondje tafelen.

What’s in a name

Dat amaro hier goed toe in staat is, komt terug in de naam zelf. Amaro is Italiaans voor ‘bitter’. Het bittere is te danken aan de gemene deler van alle amari, namelijk kinine: een organische base en zeer bitter van smaak. Tegenwoordig kom je kinine dan ook tegen in dranken als tonic en bitter lemon.

En juist het bittere helpt je lichaam om de spijsverteringssappen op gang te brengen. De bittere smaak stimuleert niet alleen je smaakpapillen maar ook de aanmaak van gastrine, een hormoon dat de maagzuurproductie een handje helpt. 

Deze werking was eeuwen geleden al bekend. De Grieken en Romeinen gebruikten al planten zoals gentiaan, niet alleen om hun medicinale werking maar ook als basis voor een digestief. Die kennis is eeuwenlang, van generatie op generatie, overgedragen. Sterker nog: als je je verdiept in de historie van de amaro van merken als Averna, Campari, Lorenzo Inga, Fernet Branca, dan lees je bijna zonder uitzondering een legende-achtige historie vol koningshuizen, kapucijner monniken en handgeschreven receptenboeken.

Groot in eigen land

kruiden

Het is dus niet vreemd dat Italië honderden soorten amaro biedt, vaak alleen lokaal bekend. Daarmee is Italië ook wereldwijd het land met het grootste aanbod bitters. Ieder met een eigen en vooral geheim recept.

Maar welke ingrediënten en in welke verhouding ook worden gebruikt, in de basis is amaro een kruidenlikeur gemaakt door de infusie van een alcohol (al dan niet puur of bijv. een brandy) en een mengsel van kruiden, wortels, bloemen en specerijen. Juist die variëteit aan ingrediënten maakt amaro bij uitstek een digestief waar de maker zijn stempel op kan drukken.

Andere likeuren zoals limoncello, sambuca en amaretto zijn immers veel simpeler qua basis: gemaakt van maar één echt basis-ingrediënt. Met amaro kan de maker juist ‘spelen’ met de vele verschillende, tot wel 35, ingrediënten. Ook al gebeurt dat in de praktijk weinig: het credo “eeuwenoud recept” verkoopt namelijk goed.

Amaro is daarom een veelzijdige likeur. Een digestief in de ware zin van het woord. En vooral een waardige afsluiting van een heerlijke avond aan tafel.

 

Likeuren blogs

Sambuca met drie koffiebonen: het verhaal dat je nergens leest.

Sambuca met drie koffiebonen: het verhaal dat je nergens leest. Zeg je ‘sambuca’ dan is er altijd wel iem...

Limoncello ijskoud serveren?

​Limoncello: to chill or not too chilled. That's the question. Dé zomerdrank van.. nou, van elk jaar eige...

Wat is de lekkerste limoncello

Wat is de lekkerste limoncello? Limoncello, misschien wel de bekendste Italiaanse likeur. De (Italiaanse)...

Amaretto: met amandel of toch niet?

Amaretto: met amandel, of toch niet? Bij het woord ‘amaretto’ zijn veel mensen zo geconditioneerd dat ze...

Amaro, het onderschatte digestief

Amaro, het onderschatte digestief. Vraag tien mensen een Italiaans digestief te noemen en de kans is groo...

Cioccolo chocoladelikeur

Cioccolo chocoladelikeur De Cioccolo van Lorenzo Inga is een likeur die mensen verrast. En juist daarom v...