Amaretto: met amandel, of toch niet?
Bij het woord ‘amaretto’ zijn veel mensen zo geconditioneerd dat ze meteen een vierkante fles met dito dop zien. Een compliment meer dan waard voor de producent: dat een merknaam bijna synoniem geworden is voor de naam van een drank. De Luxaflex of Maggi zijn onder de Italiaanse likeuren.
Maar, vraag dezelfde mensen waar een amaretto van wordt gemaakt, en de meesten zullen antwoorden met: ‘van amandel’. Je voelt het al aankomen…. Juist, daar wordt dat merk dus níet van gemaakt.
En dan komen we op de kern van het verhaal. De productie van amaretto, maar ook van andere likeuren zoals limoncello of sambuca, is niet zo gereguleerd als bijvoorbeeld de productie van grappa dat wel is. Er is een nogal vrije invulling van het begrip amaretto, dat is afgeleid van het Italiaanse woord ‘amaro’, ofwel bitter. Amaretto betekent dus in feite ‘klein bittertje’. Niet te verwarren met de kruidenlikeur amaro die in de regel toch echt een stuk bitterder is.
Maar de betekenis zegt niet zo heel veel over waar een amaretto van is gemaakt. En daar lopen de werkelijkheid en de verwachting van de gemiddelde klant dan ook meteen uit de pas. Veel merken amaretto worden namelijk gemaakt van abrikozen- of perzikpitten en simuleren daarmee de geur van echte amandel. Zonder ook maar één amandel te gebruiken.
Op de Engelse website van di Saronno was tijden lang te lezen dat ze hun amaretto niet van amandel maakten. Dat dit ook niet hoeft om het amaretto te kunnen noemen, want amaretto betekent bittertje. En daar is geen woord aan gelogen dus. Maar ja, vertel dat de gemiddelde bezoeker van een slijter maar. Iemand die binnenstapt voor een amaretto en daar een bepaald beeld bij heeft.
En dat is precies waarom de slijters die onze Lorenzo Inga amaretto afnemen vaak een proeffles open hebben staan: dan proef je amandel (want, ahum, daar is die van Lorenzo wél van gemaakt), je proeft marsepein, spijs, speculaas.
Eigenlijk proef je de échte, de originele amandelkoekjes (die alleen in Italië echt lekker zijn), maar dan in de vorm van een likeur. Proeven is verkocht zijn.
En met een klein beetje geluk, heb je de volgende keer dat je de winkel binnenloopt een verlekkerde blik in je ogen. Van een ronde fles. Deze.